Halitose (oftwel: slechte adem)

Orale halitose is een conditie waarbij de adem van een patiënt een zeer onaangename geur met zich meedraagt. Het betreft hier niet de onfrisse adem die op basis van genuttigde kruiden of roken tot stand komt. En ook niet die een ieder ’s ochtends bij het wakker worden kan ervaren; de “ochtend-halitose”. Deze wordt veroorzaakt door het uitdrogen van de slijmvliezen waardoor bepaalde bacteriën de kans krijgen om gassen te produceren. De ochtend-halitose verdwijnt na het tanden poetsen en na het nuttigen van eten of drinken.
Bij een orale halitose wordt een onfrisse lucht gedurende de hele dag in meer of mindere mate uitgeademd. De gevolgen van orale halitose kunnen voor een patiënt een grote invloed hebben op zijn/haar bestaan. Het kan voor veel mensen zelfs een psychologisch trauma zijn. Men houdt voortdurend de hand voor de mond of wendt bij het spreken het gezicht af. Het gevoel vermeden te worden dient zich aan, evenals het verlies van vertrouwen in sociale relaties. Het zich afzonderen is vaak een volgende stap. Een bijkomend probleem is het feit dat iemand zelf na verloop van tijd zijn of haar onfrisse adem niet meer ruikt. Bij 80% van de halitose patiënten is deze daadwerkelijk afkomstig vanuit de mondholte. De tong, tanden en tandvlees zijn de belangrijkste bronnen van een slechte adem. Een halitose kan echter ook vanuit de neusholte of longen ontstaan. De maag speelt slechts zelden een rol.

Oorzaken van halitose

Er zijn verschillende factoren van invloed op het ontstaan van orale halitose. Er kan sprake zijn van een enorme hoeveelheid bacteriën, bijvoorbeeld bij een gebrekkige mondhygiëne, onbehandelde gingivitits/parodontitis, of bij slecht aansluitende restauraties (vullingen, kronen, bruggen). Vaak is er een verstoorde balans van condities in de mondholte, zoals een afgenomen speekselvloed en de zuurstofspanning van het speeksel. Deze factoren zouden verergerd kunnen worden door bepaalde fysiologische omstandigheden zoals eetgewoonten, of alcohol- en tabakgebruik. Een ruwe tong kan bovendien het bestaan van retentieplaatsen bevorderen. Andere factoren die mogelijk een rol bij halitose kunnen spelen zijn een verstoorde afweer in het lichaam. Ook lijkt er een verband te zijn tussen halitose en stress. In degelijke gevallen ontstaat een verschuiving in de samenstelling van de microflora in de mond. Er is dan een toename in bacteriën die zwavelhoudende eiwitten op de tong afbreken. Het gevolg is een uitgeademde lucht die zwavelverbindingen met een zeer onaangename geur bevat.

Behandeling van orale halitose

Bij gingivitis of parodontitis dient er een tandvlees behandeling te worden uitgevoerd. Eventuele gebrekkige restauraties dienen te worden bijgewerkt of vervangen. Voor de behandeling van de tong is het van groot belang dat de tong in ieder geval dagelijks wordt gereinigd. Meestal lukt het om met behulp van een tandenborstel de tong te poetsen. Ook bestaan er een tweetal hulpmiddelen om zonodig de behandeling van de tong te ondersteunen; te weten een tongcleaner waarmee het achterste gedeelte van de tong kan worden schoongeschraapt, en een spoelmiddel dat een combinatie van verschillende bacterie remmende ingrediënten bevat.