Halitose (oftwel: slechte adem)
Orale halitose is een conditie waarbij de adem van een patiënt een zeer onaangename geur met zich meedraagt. Het betreft hier niet de onfrisse adem die op basis van genuttigde kruiden of roken tot stand komt. En ook niet die een ieder ’s ochtends bij het wakker worden kan ervaren; de “ochtend-halitose”. Deze wordt veroorzaakt door het uitdrogen van de slijmvliezen waardoor bepaalde bacteriën de kans krijgen om gassen te produceren. De ochtend-halitose verdwijnt na het tanden poetsen en na het nuttigen van eten of drinken.
Bij een orale halitose wordt een onfrisse lucht gedurende de hele dag in meer of mindere mate uitgeademd. De gevolgen van orale halitose kunnen voor een patiënt een grote invloed hebben op zijn/haar bestaan. Het kan voor veel mensen zelfs een psychologisch trauma zijn. Men houdt voortdurend de hand voor de mond of wendt bij het spreken het gezicht af. Het gevoel vermeden te worden dient zich aan, evenals het verlies van vertrouwen in sociale relaties. Het zich afzonderen is vaak een volgende stap. Een bijkomend probleem is het feit dat iemand zelf na verloop van tijd zijn of haar onfrisse adem niet meer ruikt. Bij 80% van de halitose patiënten is deze daadwerkelijk afkomstig vanuit de mondholte. De tong, tanden en tandvlees zijn de belangrijkste bronnen van een slechte adem. Een halitose kan echter ook vanuit de neusholte of longen ontstaan. De maag speelt slechts zelden een rol.